Μονόλογοι του ζησάκου α

Κάθομαι και ακούω την μουσική του πάμε από την αρχή
και οι λέξεις ξεχύνονται σαν νερό
όλα ανορθόγραφα γιατί στόχο έχω να πιάσω το συναίσθημα
εύχομαι η δικιά μας αρχή να μην έχει τέλος
η δικιά μας αρχή να στέκεται σε γερά θεμέλια
σε σκέφτομαι λιγάκι
λιγάκι

τη μικρή λέξη το λιγάκι
για να κλείσει μέσα της της σκέψεις μου για σένα
τα συναισθήματα
όλα αυτά που λέμε
και άλλα τόσα που θα πούμε στο μέλλον
όλες αυτές τις μοναδικές στιγμές που θα ζήσουμε μαζί
μαζί

λιγάκι
μια στιγμή μαζί σου
μια αιωνιότητα
μια σου λέξη
ένα χάδι

λιγάκι
άραγε πως μετριέται
σε τη μονάδα η καρδιά
λιγάκι

λιγάκι
ποιο κοντά