σε αναζητούσα
μέσα σε αυτό το δάσος της σιωπής
και εκεί που περπατούσα
μέσα στα κιτρινισμένα φύλλα
των δέντρων

άκουσα τα σχεδόν αθόρυβα
βήματα σου
και είπα να έρθω ποιο κοντά
αλλά φοβόμουν
να μην σε τρομάξω

Και ένιωσα κάτι να πλησιάζει
τόσο ήρεμο και τόσο όμορφο
μέσα στο σούρουπο διέκρινα κάτι

ελπίζοντας πως αυτό που θα αντικρίσεις
δεν θα σε τρομάξει
ίσως να φοβόμουν εγώ ποιο πολύ από εσένα

Δεν ένιωθα τον παραμικρό φόβο
και ακολουθούσα την καρδιά μου
που με πήγαινε σαν μαγνήτης
κατά πάνω σου

αυτός ο μαγνήτης
μαγνήτισε την καρδιά και το μυαλό μου
και ένιωθα σαν βραχυκυκλωμένα καλώδια
γεμάτα ένταση πάθος και φόβο

Και εκεί αντίκρισα
δύο φωτεινά διαμαντάκια …
ήταν τόσο λαμπερά που δεν μπορούσα
να πάψω να τα κοιτάω…
τα μάτια σου

το ήρεμο βλέμμα σου
διαπεραστικό μέσα στην καρδιά μου
με κάνει να κοιτάξω στο πάτωμα
γιατί νοιώθω κάπως αμήχανα
όταν με κοιτάζεις με αυτά τα μάτια
που οι ματιές σου λένε πολλά

Για δευτερόλεπτα
σταμάτησε ο χρόνος
ήρθε μια γλυκιά σιωπή
και ένα δέντρο δίπλα μας
ήταν λες και χαμογελούσε
με αυτό που έβλεπε

σε αυτά τα δευτερόλεπτα
σταμάτησε ο χρόνος
να κοιτάζω τα δικά σου μάτια
για μια στιγμή
που κρατάει τόσο μα τόσο πολύ
προσπαθώντας να κρατήσω
την στιγμή αυτή
αιώνια

Προσπαθούσα να σου μιλήσω
να σου πω κάτι
αλλά δε μπορούσα
με κοιτούσες τόσο έντονα
που ένιωθα να χτυπάει
τόσο γρήγορα η καρδιά μου
και δεν τολμούσα

Ένα αμήχανο χαμόγελο
ζωγραφίζεται στα χείλη μου
και χαμηλώνω το βλέμμα μου
είναι φανερό ότι τα έχω χάσει
αναρωτιέμαι
είναι φαντασία μου η όχι

αν είναι φαντασία
δεν θα άκουγες
σχεδόν τους χτύπους μιας καρδιάς
που με μια ήρεμη και σταθερή φωνή σου λέει ,
καλησπέρα με λένε ζήση

Κι εκεί νιώθω κάτι
να με διαπερνά
πάω να σου πω χάρηκα
και η φωνή μου είναι
κάπως παράξενη
κρύος ιδρώτας
έρχεται κατά πάνω μου
και σου λέω
απλά
ένα σκέτο
Άννα
με χαμόγελο

Άννα !!!
χάρηκα πολύ ,
αναρωτιέμαι
τη σε φέρνει και εσένα
σε αυτό εδώ το μοναχικό δάσος
μια ομορφιά σαν την δίκη σου
θα είναι σπάνια στον κόσμο
και ο κόσμος θα σε αναζητά

Photos by : www.pexels.com